พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช
พระบาทสมเด็จพระปรโมรุราชามหาจักรีบรมนารถ พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก (
20 มีนาคม พ.ศ. 2279 —
7 กันยายน พ.ศ. 2352)
พระมหากษัตริย์ไทยพระองค์แรกใน
ราชวงศ์จักรี
เสด็จพระราชสมภพเมื่อ วันพุธ เดือน 4 แรม 5 ค่ำ ปีมะโรงอัฐศก เวลา 3 ยาม
ตรงกับวันที่ 20 มีนาคม พุทธศักราช 2279
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชปราบดาภิเษกขึ้นครองราชย์
เป็นปฐมกษัตริย์แห่ง
กรุงรัตนโกสินทร์ เมื่อวันที่
6 เมษายน พ.ศ. 2325 ขณะมีพระชนมายุได้ 46 พรรษา และทรงย้ายราชธานีจาก
ฝั่งธนบุรีมาอยู่
ฝั่งพระนคร และโปรดเกล้าฯ ให้สร้าง
พระบรมมหาราชวังเป็นที่ประทับ
[ต้องการอ้างอิง]
พระราชสมภพ
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช มีพระนามเดิมว่า ทองด้วง เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่
20 มีนาคม พ.ศ. 2279 ในแผ่นดิน
สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศแห่ง
กรุงศรีอยุธยา พระองค์เป็นบุตรคนที่ 4 ของพระอักษรสุนทรศาสตร์ (ทองดี) ซึ่งต่อมาได้รับการสถาปนาขึ้นเป็น
สมเด็จพระปฐมบรมมหาชนก กับ
พระอัครชายา (หยก) เมื่อเจริญวัยขึ้นได้ถวายตัวเป็น
มหาดเล็กในสมเด็จเจ้าฟ้ากรมขุนพรพินิต (ต่อมาคือ
สมเด็จพระเจ้าอุทุมพร)
ครั้นพระชนมายุครบ 21 พรรษา ก็เสด็จออกผนวชเป็นภิกษุอยู่วัดมหาทลาย 1
พรรษา
แล้วลาผนวชเข้ารับราชการเป็นมหาดเล็กหลวงในสมเด็จพระเจ้าอุทุมพรดังเดิม
เมื่อพระชนมายุได้ 25 พรรษา
พระองค์เสด็จออกไปรับราชการที่เมืองราชบุรีในตำแหน่ง "
หลวงยกกระบัตร" ในแผ่นดิน
สมเด็จพระที่นั่งสุริยาศน์อัมรินทร์[1] และได้สมรสกับคุณนาค (ภายหลังได้รับการสถาปนาที่
สมเด็จพระอมรินทราบรมราชินี) ธิดาในตระกูลเศรษฐีมอญที่มีรกรากอยู่ที่บ้านอัมพวา
เมืองสมุทรสงคราม[2]
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น